برای مثال وقتی فرزندتان مسابقه فوتبال تماشا می‌کند و تیم مورد علاقه‌اش می‌بازد، چه طور رفتار می‌کند؟ همه چیز را به هم می‌ریزد؟ اگر شما بخواهید این به هم‌ریختگی‌ها را مرتب کنید، فریاد می‌زند و به شما پرخاش می‌کند؟ فکر می‌کنید چرا؟
این خیلی ساده است، تعجب نکنید! او می‌خواهد فوتبال را کنار بگذارد. احتمالا در این مواقع شما به او اجازه نخواهید داد. به نظر شما می‌توانست از ابتدا این ورزش را انتخاب نکند!
باید به او بیاموزید که باید فکر و عقیده مشخصی داشته باشد و متعهد باشد. تحقیق کنید که آیا فرزند شما خواهان این بود که هر کار مغرورانه‌ای را انجام دهد؟
مثلاً درهردوره شروع فصل فوتبال، صددرصد خواهان عضو شدن و ادامه بازی بوده اما بعد از مدتی آن را نیمه کاره رها می‌کرد؟ آگاه باشید که فقط شما می‌توانید این رفتار او را تغییر دهید! بیشتر والدین امروزی انعطاف‌پذیر شده‌اند. درحالیکه والدین بایستی به بچه‌ها شانس تجربه کردن را بدهند برای آنکه بفهمند چه کارهای را دوست دارند و نسبت به چه فعالیت‌هایی بی‌علاقه هستند، اما این اجازه دادن هم اندازه‌ای دارد!
رها کردن کارها به معنی علاقه‌مندی به چیزهای مختلف در سنین مختلف است. کودکان 4 تا 6 ساله بایستی تا 12 سالگی برای انتخاب فعالیت‌هایشان راهنمایی شوند، حتی اگر علاقه‌مند نیستند یا تبحری در آن فعالیت ندارند. اما بچه‌های بزرگتر بایستی قادر باشند که به علاقه‌مندی‌های‌شان بچسبند و آنها را زود به زود عوض نکنند؛ ولی اگر دیدید کودک بالای 9 سال متناوب با کلاس‌های فوق‌برنامه‌اش را رها می‌کند قطعا اتفاقی افتاده است!
برای آنکه بفهمید چرا کودکتان کلاس را نیمه رها می‌کند، باید از خودتان بپرسید: آیا مربی پرخاشگر و سختگیری دارد؟ آیا بچه‌های دیگر او را مسخره می‌کنند؟
وقتی کودکتان می‌گوید دیگر ادامه نمی‌دهم در واقع بدون هیچ فکری می‌خواهد از آن موقعت ناآرام بیرون بیاید. اگر به شرایط مشکوک هستید به کلاس‌هایی که می‌رود می‌توانید بروید و اطلاعات لازم را درباره احساس فرزندتان بدست بیاورید. بعد هردوی شما با هم به حل مسئله بپردازید، مثلا از مربی‌اش بخواهید به او آسان‌تر بگیرد یا هم‌تیمی‌هایش با او آرام‌تر برخورد کنند. امیدوار باشید که دیگر نیازی به نیمه رها کردن فعالیتش نیست.
آیا بچه شما بیش اندازه تلاش می‌کند؟
بعضی وقتها کودک،خواهان رهاکردن فعالیتی است. در واقع او خیلی در آن مورد تلاش می‌کند. در این موقعیت نیمه‌رهاکردن آن فعالیت بهتر است. اما در آینده اجازه دهید که او کمی به خود استراحت دهد و حد و حدودی را در تمریناتش رعایت کند. برای ثبت نام فصل جدید از او بخواهید خوب در موردش فکر کند و او را حتما راهنمایی کنید. اجازه دهید او حداقل دلخوشی‌اش را انتخاب کند. البته این جریانات صورت دیگری هم دارد، بعضی وقتها آنها می‌خواهند از فشارخستگی فرارکنند حتی اگر عاشق آن کار باشند، اما می‌توانید به آنها کمک کنید تا اثر این خستگی کمتر شود و در واقع از نیمه رهاکردن کارها آنها را دور نگه دارید.
آیا بچه شما خیلی ازخودش متوقع است؟
بعضی از بچه‌ها به خودشان اجازه نمی‌دهند که کمتر از دیگران باشند، آنها همیشه می‌خواهند عالی و کامل باشند. خیلی برایشان اهمیت دارد که در نظر دیگران به‌ویژه والدینشان خوب باشند. به فرزندتان اطمینان دهید که عالی هستند تا درگیر چنین افکاری نشوند. به آنها بفهمانید که همه عنوان یک تازه کار را داشتند و از اول شروع کرده‌اند. بگویید تنها راه پیشرفت در مسیر دلخواهشان ماندگاری و ادامه کار است، بنابراین نیمه رها کردن نباید اولین انتخاب باشد.
ممکن است مشکل شما باشید:
یکی از بزرگترین اشتباهات والدین تزریق خواسته‌های خود به فرزندانشان است. گاهی ازخودتان بپرسید، که اگر خواسته شما را انجام دهند به نتایج خیلی خوبی خواهد رسید؟ اگرپاسخ شما این است که او می‌تواند قهرمان یک رشته ورزشی شود یا در بهترین دانشگاه درس بخواند کاملا در اشتباه هستید. بنابراین توصیه کردن و تشویق به ادامه راه شما ممکن است، منجر به رها کردن آن فعالیت شود. بعضی وقتها با نگاه کردن به آینده ممکن است شما درباره آنچه که در حال حاضر نیاز دارند گمراه شوید. اما فرزندتان را نسبت به موقعیت‌ها آگاه کنید، نظر او را درباره ثبت نام کردن در کلاس‌های فوق برنامه بپرسید و به او اجازه دهید آزادانه انتخاب کند و در طول آن دوره‌ها به او کمک کنید.
